Maserati 300S
Als in 1953 het World Sportscar Championship in het leven wordt geroepen, met inbegrip van races als Le Mans en de Mille Miglia, besluit Maserati mee te doen.
Het merk heeft echter te weinig ervaring met grotere motoren, die men verwachtte nodig te hebben. De Maserati Formule 1-racer, de 250F, maakt gebruik van een 2,5 liter zescilinder. Van deze laatste wordt nu een 3,0 liter motor met dubbele bovenliggende nokkenassen afgeleid, die 280 pk levert. Deze motor komt in een chassis met een De Dion-achteras te hangen. De carrosserie wordt ontworpen door Fantuzzi en is van aluminium.
Ondanks dat raceauto’s functioneel moeten zijn en niet per definitie ‘mooi’, is deze Maserati dankzij zijn eenvoudige, vloeiende vorm een ware schoonheid.
Het debuut van de Maserati 300S in 1955 is geen succes vanwege allerlei kinder-ziekten, maar een voor 1956 flink aangepast model wint zowel de 1.000 km van Buenos Aires met Stirling Moss en Carlos Menditeguy als de 1.000-kilometerrace op de Nürburgring, met Moss, Behra, Taruffi en Schell. Dat jaar bereikt Maserati dankzij de 300S de tweede plaats in het kampioenschap, achter Ferrari.