Franklin 11-B Sedan
De Amerikaanse Franklin is voor de Tweede Wereldoorlog de succesvolste auto met luchtkoeling.
Het koelsysteem van dit type 11-B uit 1927 werkt als volgt: een schoepenrad in de ‘radiateur’ stuwt de lucht omhoog naar een grote buis die zich boven de cilinders bevindt. Via deze buis wordt de lucht weer naar beneden door een ring van kleine pijpjes rondom elke cilinder geblazen.
Ook vliegtuigmotoren maken gebruik van deze techniek, vandaar dat de Franklin-auto’s zeer geliefd zijn bij luchtvaartpioniers als Orville Wright, Amelia Earhart en Kolonel Charles Lindbergh, welke laatste er liefst vier bezat.
Al in 1902 vervaardigt Herbert H. Franklin in samenwerking met ingenieur John Wilkinson als een van de eersten een auto met een luchtgekoelde motor in serieproductie. Franklin is ervan overtuigd dat luchtkoeling betrouwbaarder is dan waterkoeling. Dat de motoren minder krachtig zijn, compenseert hij door lichtere materialen zoals hout en aluminium toe te passen.
In de beginjaren zien Franklins er vaak wat vreemd uit, maar onder druk van de dealers gaat het merk in 1925 over op het wat conventioneler ontwerp van J. Frank DeCausse, met een namaak radiateur die feitelijk als luchtinlaat dient. De hier tentoongestelde auto is daar een voorbeeld van.